فرش ایرانی : تاریخچه و انواع
مقدمه
فرش یکی از قدیمی‌ترین و زیباترین صنایع دستی و هنرهای ایرانی است که در سراسر جهان شهرت دارد. فرش یک پارچه بافته شده است که روی زمین، دیوار یا مبلمان پهن می‌شود و علاوه بر جلوگیری از سرما، زیبایی و آرامش را به فضا می‌بخشد. فرش با استفاده از نخ‌های پشمی، ابریشمی، پنبه‌ای یا مصنوعی بافته می‌شود و با رنگ‌ها و نقش‌های متنوع طراحی می‌شود.اطلاعات بیشتر
تاریخچه
تاریخچه فرش به دوران باستان برمی‌گردد و نخستین نمونه‌های آن در سرزمین ایران یافت شده‌اند. براساس شواهد باستان‌شناسی، فرش بافی در ایران حداقل از هزاره سوم قبل از میلاد شروع شده است. یکی از قدیمی‌ترین فرش‌های بافته شده در جهان، فرش پازیریک است که در سال ۱۹۴۹ میلادی در یک قبر یخ‌زده در سیبری کشف شد. این فرش حدود ۲۵۰۰ سال قدمت دارد و به نظر می‌رسد که در منطقه قفقاز تولید شده باشد.
فرش بافی در دوران هخامنشی، پارتی، ساسانی و اسلامی رونق گرفت و به عنوان یک هنر و صنعت ملی شناخته شد. فرش‌های ایرانی در بازارهای جهانی مورد تقاضا بودند و به کشورهای همسایه و دوردست صادر می‌شدند. فرش‌بافان ایرانی با استفاده از الگوها و رنگ‌های منطقه‌ای خود، فرش‌های متنوع و زیبایی را خلق کردند که همچنان به عنوان آثار هنری برجسته محسوب می‌شوند.
انواع
فرش‌ها را می‌توان براساس روش بافت، نوع نخ، نحوه رنگ‌آمیزی، الگو و منطقه تولید به چندین دسته تقسیم کرد. برخی از این دسته‌بندی‌ها عبارتند از:
- فرش دستباف: فرشی است که با استفاده از دستگاه بافت ساده و بدون استفاده از الکتروسین یا قالب بافته می‌شود. فرش دستباف دارای کیفیت بالاتر، قابلیت تعمیرپذیری بالاتر و قیمت بالاتر نسبت به فرش ماشینی است.
- فرش ماشینی: فرشی است که با استفاده از دستگاه های پیچیده و الکتروسین یا قالب بافت کامپیوتری بافته می شود. فرش ماشینی دارای کیفیت پایین تر، قابل تعمیرپذیر نبودن و قیمت پایین تر اینجا را بخوانید
